Nu sacciu dì, so mìga dì, da che part la sta la rasùn
CULTURA E SPETTACOLO - 01 08 2022 - Ezio (Méngu)
Par piasè, giutìm a capì dé che pàrt la stà la rasùn!! Gòo ‘l brùt vìzi dé ‘nzegà, ma per savè la verità 'l ucùr ‘nzegà. ‘Na sìra u purtàa a Barfìi ‘l mè amis Ginu dé Napuli a mangià chisciöl , pizzòcher, e a bév ‘l vìn del Mazzacavàl. L’ idéa l’éra chèla dé fàl parlà sul càrater dé la nòsa gént de chilò rée. ‘L trüch l’è ‘l sòlit. A Napuli sa diss: “ La verità sta sempe addò tresca lo vino”. ‘N dé ‘n ùra ma vìst ‘l cül dé dui butìgli. ‘L Gino, càles dòpu càles ,‘l tiràva rée i paròli. U pensàa : L’è scià marù, adès ‘l fòo cantà!!. Gòo dìcc: Dimmi secondo il tuo punto di vista, cosa ha di diverso la gente di Tirano rispetto a quella di Napoli. E lüü sùbit: ‘A serenità! ‘ U calore umano! Cùsa vöt dì, u dìcc, ‘n pìt rabbiùs ? Lüü ,’ l ma metüü ‘n bràsc antùran ‘l còl e cun ‘l fiàa dé vìn ‘l ma dìcc: Da voi la gente saluta con un colpo di testa, va di fretta, entri nei negozi e ti sembra di entrare in biblioteca, non una parola in piu’ del necessario. Mì sùbit, cun ‘ l spìrit dé ’l vìn , gòo dìcc: Ginu, dammi a tràa. Da noi “ ‘A serenità “ è scarsa perchè siamo all’umbrìa in mezzo alle montagne , piove spesso e il cielo è nuvoloso. “ ‘U calore umano” è tiepido perché anche in agosto fa frascolino e giu’ il sole è fosco, la gente corre per scaldarsi. Per salutare usiamo l’alzata di capo e raramente stringiamo la mano a causa delle dita rosegate dalle artrosi perché noi lavoriamo . Si parla e gesticola poco perché da noi si dice : ‘n bèl tasè l’è mai stàcc scrìcc. ‘L Gino ‘l ma picàa sùta ‘l nàs la so zàta e ‘l ma dìcc: Guagliù, che stai a dì!! Ccà nisciuno è fesso. ‘U surriso ,’ u calore umano , ‘u sentimentu del core , io dicevo!!! U pensàa : Mùstru, ‘l Napuli l’è diventàa rabbius, chéstu la smaltìi ‘l vìn ! ‘N sberlùsc ‘l ma pasàa ‘n tèla cràpa e u dìcc ‘n tra dé mi: ‘l sòci ‘l gà mìga i panòti ‘n tèi öcc, ‘n pìt dé rasùn ‘l ga là. Chilò ‘l ghè gént che la par sémpru gnèca e pü de quàtru paroli ‘i fa mìga . Se i grìgna lè cùlpa dé ‘l dentista ché ‘l gàa metüü int la dentéra stòrta. La strècia de màa sa la üsa par i ucasiùn gràmi. ‘N butéga vargün ‘l par che ta ga fèe ‘n dispiasè a cumpràch la ròba, pòo iè gelùs un cun l’òtru. Parò u dìcc, metendùch ànca mì ‘l bràsc al còll e ‘ l bicér dè vìn sùta ‘l nass : Fradèl dél sciücc , vedi questo calice di vino a metà? Per noi il bicchiere è mezzo vuoto, per voi è mezzo pieno: cùma l’è giùst vedél mi “ ‘nu sacciu dì.” Adès, bevùm ‘n òtru càles dé rùs , dumàa vargùn, se i lécc chèl che u scricc giù i ma diserà dé che part ‘l stà la rasùn.
LASCIA UN COMMENTO:
DEVI ESSERE REGISTRATO PER POTER COMMENTARE LA NOTIZIA! EFFETTUA IL LOGIN O REGISTRATI.
0 COMMENTI