MENU
/macchina

‘L més de devuziùn ala nòsa Madòna

CULTURA E SPETTACOLO - 15 05 2021 - Ezio (Méngu)

CONDIVIDI

/La santella di S. Maria
La santella di S. Maria

Questo scritto in dialetto tiranese potrebbe essere valido per un sondaggio tra i lettori del giornale on-line Intorno Tirano. Dopo aver letto il contenuto a voi una domanda e una risposta serena: era meglio il tempo dei nostri nonni, magari poveri in canna, con famiglie numerose da riuscire a malapena a mettere assieme il pranzo con la cena ma con un vivere sereno e fiducioso in Dio o il nostro vivere spesso egoista, con famiglie “ arcobaleno”, pieno di problemi, di ricerca di immagine e con l’idolo del dio denaro?

 

‘L més de devuziùn ala nòsa Madòna

 

Al més de macc l’éra ‘l més déli quàzzi e dei bòci balos che i cumìnciava a girà cun chèl fa che ‘l pòrta la vöia de viv. L’éra ànca al més de devuziùn ala Madòna.

Par li cuntràdi vègi s’pödeva vedè li santèli pieni de lumin. La sìra, i noss avv, cùra i rüàva a ca dé i camp, dòpu avèch dacc de maià ali galìni e i cunìcc, i menàva fo la vàca a bév al büi e dòpu zéna, i ciàmava i söi fèmni e i diséva “ L’è ùra de ‘ndà fo ala santèla” , iscì sti fèmni li mulàva i piàt ‘n tel lavandìn par ramàs scià tüti ilò antùran ala Santèla.

I um, ‘n pit luntàn tücc ‘n de ‘n cantùn, cun chèl fa de surniùn, i sa tràva giù ‘n tel basèl tacàa al büi de S. Marìa tücc ansèm. La fèmna pü bigòta, dòpu avè pizzàa ‘l lümìn süla balaüstra, la menàva la còrda dela campanèla cun energìa de fa grignà tücc i um. I bòci, che i sèra spantegàa par giügà a piacaröla, i sa ‘nrusciàva scià tücc visìn àla sentéla cùma i quàzzi ’nturàn al capelòt del lampiùn.

Cìtu! Tasìi giù! ‘N tàca al rusàri “ , la disèva la pü pìa e, dòpu avè menàa la campàna, la sruchetàva giù litanìi cùma ‘na s’ciupetàda, cun li òtri a respùndach de rebatùn. I bòci balòs, i tacàva a respùnt nùma quàndu sa disèva: “Ora pro nobis”.

I vècc, sentàa giù ‘n tel basèl, anvéci i mugnulàva sü vargùt, ‘n pit i parlutàva de laurà e ‘n pit i taséva giù, parò sa capìva che i ga metèva tant rispèt par la Madòna.

Finìi ‘l rusàri, i um i sa metèva sü ‘l capèl, i tràva ‘n öcc ala Santèla e vergügn i vàva a ca cun i söi fèmni ma òtri i vàva ‘n ustarìa a bagnàs al bèch sémpri sciücc.

I ràis e li ràisi, i sa spantegàva par li cuntràdi cùma i füss ‘na brànca de musìn lasàa andà, par giügà amò a piacaröla.

L gh’éra ràis che i parèva légur par ciapà li ràisi che li curèva amò püsée svèlti par mìga èss ‘ncantunàdi. Mìga apèna ‘na òlta m’à duüü ciamà ‘l Luciànu che cun la Piéra i rüàva pü ‘n tel cantùn par cumincià ‘l giöch, e se i rüàva, i rüàva tücc dùu much cùma se i avés vulüü piacà vargùt .

Parò alùra tücc i sentìva de avèch al cör cuntènt. Ta sa rendévat cünt che ta gh’éret regalàa an pòo del to témp ala Madòna e ‘n pit a i töö sòci dela bìra.

Adès li Santèli i è amò igliò e de lumìn ampizàa ta ‘n védet poch. Ta rüet ilò denàns e ta védet spià fo la Madòna u ‘l Sant al scür e ta sbàset i öcc da la vergùgna, iscì mì fòo quànda pàsi ilò ala Santèla de S. Giüsèf ànca adès de nocc.

Parchè i gh’è i Santèli?

I noss vècc, quàndu i rüàva a ca ala sìra strach cùma àsen dei camp u dei busch, i ringraziàva la sùa Madòna u ‘l so Sant de avèch amò la salüt e de alménu rüàch a maià.

Adès ‘n teli cuntràdi, se ta scùltat bée, ta séntat pü sbatagià la campanèla, se mài ta séntat fo di finéstri la sìgla del Telegiurnàl.

N dèla gésa grànda, andùa adès i dis al rusàri, al gh’è apèna fèmni vègi che i è quàsi tüti avi. I um s’pö cüntài sùi dii de na màa.

I fiöi che ‘na òlta i disèva: “Ora pro nobis “, adès i è diventàa pa, e i è tücc slungàa giù inànz al televisùr. I söö bòci iè ‘n gir ‘n màchina a fa la piacaröla derée dei vedri ‘mpanàa.

Che pecàa che adès i Santèli i è gliò, mùci e scüri ‘n stu mes de macc.

 

Ezio (Méngu)

LASCIA UN COMMENTO:

DEVI ESSERE REGISTRATO PER POTER COMMENTARE LA NOTIZIA! EFFETTUA IL LOGIN O REGISTRATI.

0 COMMENTI